می آید ، «ابن الرضا» که جاری ترین لحظه های سخاوت را با " یا اَجْوَد الاَجْوَدینْ " تفسیر کرد !

می آید ، تا شور ولایت را در نگاه تک تکِ ستاره ها بدمد !

می آید ، تا شوق سخاوت را در سینه تک تک ابرها بکارد !

می آید ، تا نبض دست های خالی را با تبسّم های آکنده از مهربانی ، پیوند بزند !

می آید ، تا تمام نگاه های فقیرانه را با نسیم یادش ، بنوازد !

می آید ، تا یگانه فرزند روزگار خویش باشد که حتی آینه ها به زیبایی و کمالش رشک می برند !

درود بر آمدنش !

درود بر آمدنش که سبزترین نهال " امامت " خواهد بود و در سایه سارش ، آسمان ، خستگی از تن خواهد زدود !