امام صادق می فرماید: امام سجاد با کسانی سفر می کرد که او را نمی شناختند و شرط می کرد که از خدمتگزارانشان باشد (عیون اخبار رضا،ج2،ص145).

د) بخشندگی: امیرمؤمنان فرمود: جوانمردی در سفر،بخشیدن توشه،مخالفت کمتر با همسفران و بسیار یاد خدا کردن در هر فراز و فرود و نزول و قیام و قعود است (کتاب الخصال،ص54)؛نیز فرمودند: در مسافرت به روی همسفران بسیار تبسم کن و نسبت به توشه ات بخشنده باش (الکافی،ج8،ص348).

ایشان فرمود: سکوت طولانی،بسیار نماز گزاردن و سخاوتمندی با همسفران از آداب سفر است (الکافی،ج8،ص348).

ه) مراعات بیماران و ناتوانان:رسول الله می فرماید: هرگاه در مسافرت یکی از همراهانتان بیمار شد سه روز برای او درنگ کنید (قرب الاسناد،ص64). و نیز فرمود: در مسافرت و پیمودن راه ، حال ناتوان ترینتان را مراعات کنید (عوالی اللئالی،ج1،ص284).