ب) زمان سفر: رسول خدا می فرماید: شبانه مسافرت مکنید زیرا زمین آنگونه که در شب پیموده می شود در روز طی نمی شود (تنبیه الخواطر و نزهة النواظر،ج1،ص34).همچنین ایشان سفر دریایی را هنگام طوفان ناپسند می شمرد (الفقیه،ج3،ص557).

امام صادق می فرماید: رسول خدا از اینکه شبانه از سفر نزد خانواده اش بازگردد نهی فرمود،مگر اینکه پیش تر آنها را خبردار کند (المحاسن،ص377).

همچنین فرمود: مسافر روز شنبه مسافرت کند؛حتی اگر سنگی در روز شنبه از کوهی فرو غلتد،خدا آنرا به جایش بازگرداند (الکافی،ج8،ص143).

ج) لوازم سفر: رسول خدا می فرماید: نشانه شرافت و شخصیت فرد این است که هنگام سفر توشه اش خوب و دلپسند باشد (الکافی،ج8،ص303). همچنین ایشان فرمود: توشه مسافر خواندن سرود و شعر است،مادامی که یاوه و بیهوده نباشد (مستدرک الوسائل،ج8،ص213).

راوی گوید: هرگاه پیامبر مسافرت می کرد، پنج چیز را همراه می برد: آیینه،سرمه دان،شانه،مسواک و قیچی (مکارم الاخلاق،ص252).

بفرموده امام صادق، جناب لقمان به پسرش سفارش کرد: ای پسرم! در مسافرت این وسائل را همراه داشته باش: شمشیر،کفش،عمامه،چادر(خیمه)،مَشک،نخ و سوزن خیاطی،ابزار و داروهای مورد نیاز خود و همراهان (الامان،ص54).

امام صادق می فرماید: از آداب و لوازم سفر،بهمراه داشتن توشه فراوان و خوب و بخشش آن به همسفران است و نیز رازپوشی پس از سفر و شوخی هایی که موجب خشم خدا نباشد (الفقیه،ج2،ص294).

د) خداحافظی: رسول الله می فرماید: هرگاه سفر می کنید با برادران دینی خود خداحافظی کنید،زیرا خدا در سایه دعای آنان برایتان برکت قرار می دهد (الجامع الصغیر،ج1،ص89).امیر مؤمنان می فرماید: هنگام مسافرت با برادران دینی خود وداع کنید ولی آنان را معطل نکنید،چراکه مسافر باید برود و بدرقه کننده نیز باید برگردد (الفقیه،ج2،ص275).

ه) دعای بدرقه: رسول خدا هنگامی که جعفر طیار را بسوی حبشه بدرقه می کرد این کلمات را توشه راهش قرار داد: " اللهم الطف به فی تَیسیرِ کلِّ عسیرٍ فَاِنَّ تیسیر العسیر علیک یسیرٌ انک علی کلِّ شیءٍ قدیرٌ.اسأَلک لَهُ الیُسرَ و المعافاةَ الدائمةَ فی الدنیا و الآخرة " یعنی "خدایا در حل مشکلات و سختی ها به او عنایت کن زیرا آسان ساختن سختی بر تو آسان است و تو بر هر چیزی توانایی. از تو برای او آسایش و عافیت دائم در دنیا و آخرت می خواهم" (مکارم الاخلاق،ص249).

و) توقف کوتاه بین راه: رسول الله می فرماید: هرگاه به مسافرت می روید در منزلگاه ها توقفی کوتاه داشته باشید (الجامع الصغیر،ج1،ص129). امام باقر می فرماید: هرگاه در زمین سرسبز و خرم سفر می کنید به آرامی سیر کنید و هرگاه زمین خشک و بی حاصل را می پیمایید بسرعت بگذرید (الفقیه،ج2،ص290).

ز) تقسیم هزینه در سفر گروهی: رسول خدا می فرماید: از آداب سفر این است که همسفران هزینه سفر را پیشاپیش جدا و مشخص کنند که مایه آرامش خاطر و نیکخویی آنهاست (الفقیه،ج2،ص278).

ح) همسطحی همسفران به لحاظ مالی: حسین بن ابی علاء گوید: گروهی بیست و چند نفره از مؤمنان به قصد مکه خارج شدیم و در میان راه، در هر منزلی که توقف می کردیم،برایشان گوسفندی می کشتم.وقتی به محضر امام صادق رسیدم فرمود: ای حسین تو مؤمنان را خوار کردی! عرض کردم:از چنین کاری بخدا پناه می برم.فرمود: به من خبر رسید که تو در هر منزلگاهی برای آنها گوسفندی ذبح می کردی؟ گفتم : من جز خدا مقصودی نداشتم.فرمود: مگر نمی دانستی که برخی از آنها هم دوست داشتند کار تو را انجام دهند ولی توان مالی نداشتند و این موجب شد که ایشان نزد خود احساس خواری کنند؟ گفتم: از خدا مغفرت می طلبم و تکرار نمی کنم (مستطرفات السرائر،ج1،ص578).

امام صادق فرمود: با کسی مسافرت کن که او مایه زینت تو باشد نه اینکه تو مایه زینت او باشی (الفقیه،ج2،ص278).

ط) سوغات: امام صادق می فرماید: هنگام بازگشت از سفر برای خانواده خود سوغات بیاورید هرچند قطعه سنگی باشد (تفسیرالعیاشی،ج1،ص277).

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: