<< تقدیم به بانوی آیینه ها>>

چند خطبه حرفهای نگفته با خویش میبرد    **   بانوی دشت به سوغات از این صحرا
صد حنجره فریاد در باد می پراکند              **  آن صولت علی به هیهات از این صحرا
یک کوله بر صد جمیل است همسفرش       **   یک عمر شکوه در همه آفات از این صحرا
آیینه های شکسته را ترک میکند بانو          **     زنجیر می برد به میقات از این صحرا
بویی غریب پاییز را فریاد می زند                **     خلخال رفته به تاراج مات از این صحرا
پروانه های سوخته را پناه میدهد بانو         **      دلگیر گشته قبیله حاجات از این صحرا
دستی نوشت آیه صبری به سینه بانو        **    عشقی که رفت به سیر سماوات از این صحرا

از سروده های سرکار خانم بابایی مقدم

( از شاعران شهرستان گرمه )